1. Aθανασάτου Ιωάννα
Ιστορικός Κινηματογράφου και συγγραφέας. Ελαβε το διδακτορικό της δίπλωμα από το Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του ΕΚΠΑ. Επισκέπτρια επιστήμων (visiting scholar) στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Ohio. Εχει διδάξει στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών και Κρήτης και στο Τμήμα Κινηματογράφου του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Επιστημονική συνεργάτης του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Πολιτισμικών και Κινηματογραφικών Σπουδών του Τμήματος Επικοινωνίας του ΕΚΠΑ και διδάσκουσα του Τμήματος απο το 2004. Σύμβουλος καθηγήτρια Σπουδών Ελληνικού Πολιτισμού του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου απο το 2011. Εχει συνεργασθεί επι σειρά ετών με το Φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους Δράμας, καθώς και με το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής, το Ελληνικό Γραφείο του Προγράμματος Media της Ευρωπαικής Ενωσης, το Ινστιτούτο Τεχνών τής Δανίας και το Κέντρο Ερευνών για θέματα Ισότητας (ΚΕΘΙ). Συγγραφέας της μελέτης Ελληνικός Κινηματογράφος1950-67. Λαική μνήμη και ιδεολογία, συνεπιμελήτρια μαζί με τον Γιώργο Πεφάνη του τόμου Σκηνές, εικόνες, βλέμματα. Διασταυρώσεις Θεάτρου και Κινηματογράφου, Εκδόσεις ΕΑΠ, 2021. Εχει επίσης την επιστημονική επιμέλεια της ελληνικής έκδοσης τού έργου τής Janet McCabe Κινηματογράφος και φεμινισμός, Πατάκης, 2009, και ήταν συνεπιμελήτρια μαζί με τούς Αλκη Ρήγο και Σεραφείμ Σεφεριάδη του τόμου Η Δικτακτορία 67-74. Πολιτικές πρακτικές, ιδεολογικός λόγος, αντίσταση, Καστανιώτης.Είναι συγγραφέας κεφαλαίων σε συλλογικούς τόμους και πολλών άρθρων σε επιστημονικά περιοδικά για θέματα κινηματογράφου, πολιτισμκής ανάλυσης και φύλου.
2. Αλεξιάδου Σοφία
Γεννήθηκε στον Πειραιά. Σπούδασε στο Τμήμα Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του ΑΠΘ. Συνέχισε τις σπουδές της στο Γαλλικό Τμήμα Μετάφρασης του Ευρωπαϊκού Κέντρου Μετάφρασης – Λογοτεχνία και Επιστήμες του Ανθρώπου (ΕΚΕΜΕΛ) με καθηγητές τον Τίτο Πατρίκιο, τον Ανδρέα Στάικο, τον Ανταίο Χρυσοστομίδη και τη Χρύσα Προκοπάκη. Ολοκλήρωσε το Μεταπτυχιακό τίτλο του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ Θέατρο: Θεωρία και Πράξη – Ιστορία και Παρόν με θέμα διπλωματικής εργασίας: Έλληνες στη Σκάλα του Μιλάνου. Στο ίδιο τμήμα εκπονεί τη διδακτορική της διατριβή με θέμα: Θέατρο και Φως: ιστορία και πρωταγωνιστές του θεατρικού φωτισμού στην Ελλάδα. Είναι κάτοχος PgCert από το Livepool John Moores University στην Διδασκαλία και Εκμάθηση στην Ανώτατη Εκπαίδευση με θέμα Διπλωματικής: Practice as Research: an antidote (?) to scholarly research challenges on Vocational Courses Degrees και του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Leadership in Education. Είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Φωτιστών Αγγλίας (ALPD), υπεύθυνη για θέματα εκπαίδευσης. Μαθήτευσε ως βοηθός δίπλα στο Λευτέρη Παυλόπουλο και από το 2009 σχεδιάζει φωτισμούς για θέατρο, χορό, όπερα και μουσική. Έχει συνεργαστεί με τους σκηνοθέτες Θωμά Μοσχόπουλο, Δημήτρη Τάρλοου, Τσέζαρις Γκραουζίνις, Ρούλα Πατεράκη, Σοφία Πάσχου, Γιώργο Νανούρη, Ζωή Ξανθοπούλου κ.ά και με τους χορογράφους Sven Niemeyer, Λίa Τσολάκη, Christine Gouzelis & Paul Blackman, Rootlessroot κ.ά. έχοντας σχεδιάσει φωτισμούς για το Εθνικό Θέατρο, την Εθνική Λυρική Σκηνή, τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, το Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, το Μικρό Θέατρο της Επιδαύρου, το Αρχαίο Θέατρο Δημητριάδος, το Θέατρο Πόρτα, το Θέατρο Βασιλάκου, το Κ.Θ.Β.Ε και στο εξωτερικό για την Welsh National Opera, τη Φιλαρμονική του Λουξεμβούργου, την Όπερα της Bologna κ.ά.
3. Αλτουβά Αλεξία
Η Αλεξία Αλτουβά είναι Επίκουρη Καθηγήτρια στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ και μέλος ΣΕΠ στο ΕΑΠ στη ΘΕ Νεοελληνικό Θέατρο (1600-1940) και Κινηματογράφος. Είναι διευθύντρια του Εργαστηρίου Έρευνας και Τεκμηρίωσης του Νεοελληνικού Θεάτρου και τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στα πεδία της Ιστορίας του Νεοελληνικού Θεάτρου στον 19ο και 20ό αι., Ιστορίας και Θεωρίας της Υποκριτικής και Ιστορίας Ευρωπαϊκού Θεάτρου και Δράματος. Είναι συγγραφέας του βιβλίου Το φαινόμενο του γυναικείου βεντετισμού στην Ελλάδα του 19ου αιώνα που αποτελεί έκδοση της διδακτορικής της διατριβής και έχει επιμεληθεί τόμους με πρακτικά επιστημονικών συνεδρίων. Πρόσφατα εκδόθηκε σε δική της επιμέλεια ο τόμος πρακτικών του επετειακού συνεδρίου για τα 20 χρόνια προγράμματος μεταπτυχιακών σπουδών: Πηγές της έρευνας στη σύγχρονη ελληνική θεατρολογία, και σε συνεπιμέλεια με την Άννα Ταμπάκη ο αφιερωματικός τόμος Ο σκηνοθέτης, ο ηθοποιός Λευτέρης Βογιατζής. Μελέτες και μαρτυρίες για το έργο του. Έχει συμμετάσχει σε ερευνητικά προγράμματα και με ανακοινώσεις της σε επιστημονικές ημερίδες και διεθνή συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό και άρθρα της έχουν δημοσιευθεί σε πρακτικά συνεδρίων, επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους στην ελληνική, αγγλική και γαλλική γλώσσα.
4. Αντωνίου Μιχαέλα
Η Μιχαέλα Αντωνίου είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου και αριστούχος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ. Στο Goldsmiths, University of London, εκπόνησε τη μεταπτυχιακή διατριβή της, με τίτλο The Théâtre du Soleil: a community’s establishment of a new theatrical language και τη διδακτορική διατριβή της, με τίτλο Acting Tragedy in Twentieth-Century Greece: The Case of Electra by Sophocles και επιβλέπουσα την καθηγήτρια Maria Shevtsova. Έχει διδάξει στο Drama Department του Goldsmiths, University of London και στο Τμήμα Θεατρικών του ΕΚΠΑ, όπου και υπηρετεί από το 2018 ως μέλος ΕΔΙΠ και διδάσκει Υποκριτική –θεωρία και πράξη–, Θεωρίες Σκηνοθεσίας, Σύγχρονο Θέατρο και Πρωτοπορίες. Έχει συνεργαστεί, ως ηθοποιός, με σκηνοθέτες, όπως οι Σπύρος Ευαγγελάτος, Γιώργος Μιχαηλίδης, Αντώνης Αντωνίου, και, ως σκηνοθέτης, με το Φεστιβάλ Αναλόγιο, το Φεστιβάλ Δήμων Βύρωνα και Δάφνης-Υμηττού, το Art Theatre του Λονδίνου κ.ά. Έχει συγγράψει ένα θεατρικό έργο, έχει δραματοποιήσει λογοτεχνικά κείμενα για τη σκηνή, έχει μεταφράσει θεατρικά έργα και έχει γράψει δυο μυθιστορήματα.
5. Βαρζελιώτη Γωγω
Απόφοιτος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Με υποτροφία της Ακαδημίας Αθηνών συνέχισε τις σπουδές της στο Ινστιτούτο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών της Βενετίας, για την εκπόνηση διδακτορικής εργασίας. Η διατριβή της, με τίτλο «Κρητική κωμωδία και καθημερινή ζωή: σχέση σκηνικής εικόνας και κοινωνίας στο βενετοκρατούμενο Χάνδακα» εκδόθηκε το 2011, σε επεξεργασμένη μορφή, από το Ινστιτούτο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών Βενετίας. Έχει πραγματοποιήσει έρευνες σε αρχεία της Ελλάδας και του εξωτερικού, έχει συμμετάσχει σε ερευνητικά προγράμματα και διεθνή συνέδρια και έχει δημοσιεύσει εργασίες σε επιστημονικά περιοδικά και τόμους. Έχει επιμεληθεί επιστημονικούς τόμους και Πρακτικά Συνεδρίων, και από το 2013 είναι επιμελήτρια του Επιστημονικού Περιοδικού του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών ΕΚΠΑ, Παράβασις. Είναι, επίσης, μέλος του Ευρωπαϊκού Δικτύου Έρευνας και Τεκμηρίωσης Παραστάσεων Αρχαίου Ελληνικού Δράματος και της συντακτικής ομάδας του περιοδικού Artes Renascentes, semestrale dell’associazione internazionale «Artes Renascentes». Στα ερευνητικά της ενδιαφέροντα συμπεριλαμβάνονται η διερεύνηση της ιστορίας του θεάτρου στις βενετοκρατούμενες και φραγκοκρατούμενες περιοχές του ελληνικού χώρου (Κρήτη, Επτάνησα, Αιγαίο Πέλαγος, 16ος-18ος αι.) και η αρχειακή της τεκμηρίωση, η μελέτη και πρόσληψη των θεατρικών κειμένων της εποχής και η συνεξέτασή τους με τη σύγχρονή τους ευρωπαϊκή δραματουργία, το θέατρο στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια της Αναγέννησης και μέχρι τον 18ο αι., η μελέτη όψεων της κοινωνίας και του πολιτισμού στις λατινοκρατούμενες περιοχές του ελληνικού χώρου και ο συσχετισμός τους με τα θεατρικά κείμενα, η καθημερινή ζωή στη βενετοκρατούμενη Κρήτη, η έκδοση πηγών κ.ά.
6. Βελιώτη Μαρία
Η Μαρία Βελιώτη-Γεωργοπούλου είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια με γνωστικό αντικείμενο «Ανθρωπολογία-Τελετουργία-Δρώμενα» στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Είναι πτυχιούχος του Ιστορικού-Αρχαιολογικού Τμήματος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και κάτοχος Μεταπτυχιακού (D.E.A.) και Διδακτορικού Διπλώματος στην Κοινωνική Ανθρωπολογία από την Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales (Παρίσι). Στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών διδάσκει τα μαθήματα: «Τελετουργία, Επιτέλεση και Θέατρο: Ανθρωπολογικές προσεγγίσεις», «Λαϊκό Θέατρο», «Κουκλοθέατρο: Πολυπολιτισμικές παραδόσεις», «Τελετουργία και Αρχαίο Δράμα: ανθρωπολογική ανάγνωση». Είναι Διευθύντρια του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών «Θέατρο και Κοινωνία: Θεωρία, Σκηνική πράξη και Διδακτική». Η Μαρία Βελιώτη-Γεωργοπούλου έχει πραγματοποιήσει επιτόπιες έρευνες ιδιαίτερα στην Πελοπόννησο και κυρίως στην Αργολίδα. To 2017 διεξήγαγε επιτόπια και αρχειακή έρευνα στο «Θέατρο του Ήλιου» (“Théâtre du Soleil”) στο Παρίσι. Έχει συμμετάσχει και έχει αναλάβει διάφορα ερευνητικά προγράμματα. Έχει λάβει μέρος στον σχεδιασμό και στην οργάνωση εκθέσεων και εκπαιδευτικών προγραμμάτων σε διάφορα μουσεία και άλλους φορείς (Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα, Βυζαντινό Μουσείο Αργολίδας). Έχει δημοσιεύσει περί τις 60 μελέτες σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά, καθώς και σε συλλογικούς τόμους. Έχει εκδώσει εννιά αυτοτελή έργα (μονογραφίες/επιμ. συλλογικών τόμων και πρακτικών συνεδρίων). Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα είναι: Ανθρωπολογία και Τελετουργία, Κοσμικές/Πολιτικές τελετές και μνήμη, Κουκλοθέατρο: ανθρωπολογικές προσεγγίσεις, Πελοπόννησος, Ιστορική Ανθρωπολογία, Υλικός Πολιτισμός και Μουσεία, Αρβανίτες.
7. Βουτζουράκη Αλεξάνδρα
Γεννήθηκε στο Ρέθυμνο. Είναι διδάκτωρ του τμήματος Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ καθώς και αριστούχος απόφοιτος του τμήματος Ψυχολογίας Παντείου Πανεπιστημίου, της δραματικής σχολής του Εθνικού θεάτρου, του τμήματος Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ και του μεταπτυχιακού προγράμματος του ίδιου τμήματος. Από το 2021 διδάσκει ως πανεπιστημιακός υπότροφος στο τμήμα Φιλολογίας Πανεπιστημίου Κρήτης. Διδάσκει επίσης Ιστορία θεάτρου και Δραματολογία στην Ανωτέρα Σχολή Δραματικής Τέχνης Αθηναϊκή Σκηνή (από το 2010) και στο τμήμα υποκριτικής του ΙΕΚ Όμηρος (από το 2019. Παράλληλα από το 2004 δραστηριοποιείται στο θέατρο ως ηθοποιός, σκηνοθέτης και μεταφράστρια.
8. Γεωργακάκη Κωνστάντζα
Πτυχιούχος του Τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του ΕΚΠΑ και διδάκτορας του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του ιδίου Πανεπιστημίου με θέμα διατριβής: «Η Θεατρική πολιτική κατά την οθωνική περίοδο». Στα ερευνητικά της ενδιαφέροντα συμπεριλαμβάνονται η ιστορία του ελληνικού θεάτρου του 19ου και 20ού αιώνα και οι σχέσεις θεάτρου και πολιτικής.
9. Γεωργοπούλου Βαρβάρα
Γεννήθηκε στην Κεφαλονιά. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών από όπου έλαβε πτυχίο του Τμήματος Ιστορικού-Αρχαιολογικού. Επίσης στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών της ίδιας Σχολής από το οποίο έλαβε πτυχίο θεατρολογίας, μεταπτυχιακό δίπλωμα και εκπόνησε διδακτορική διατριβή με θέμα: «Η θεατρική κριτική στην Αθήνα του Μεσοπολέμου». Εργάστηκε ως φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση. Από το 2005 διδάσκει στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, όπου και εκλέχτηκε μέλος ΔΕΠ. Έχει δημοσιεύσει πάνω από πενήντα μελέτες και άρθρα σε περιοδικά και συλλογικούς τόμους με θέματα από την ιστορία του νεοελληνικού θεάτρου και την θεατρική κριτική. Έχει επίσης λάβει μέρος σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ειδικότερα τα ερευνητικά της πεδία αφορούν την θεατρική κριτική, το επτανησιακό θέατρο, την αναβίωση του αρχαίου δράματος, τη σχέση ιστορίας και θεάτρου, τη γυναικεία παρουσία στη δραματουργία και τη θεατρική πράξη. Έχουν εκδοθεί οι μονογραφίες της: Η θεατρική κριτική στην Αθήνα του Μεσοπολέμου, τόμ. Α, B, εκδ. Αιγόκερως, Αθήνα 2008, 2009, Το θέατρο στην Κεφαλονιά 1900-1953 από την «Εταιρεία Κεφαλληνιακών μελετών», Αθήνα 2010, Γυναικείες διαδρομές. Η Γαλάτεια Καζαντζάκη και το θέατρο, εκδ. Αιγόκερως, Αθήνα 2011, Ιστορία και ιδεολογία στα κάτοπτρα του Διονύσου, Παπαζήσης 2016, Η ιστορία ενός «θρύλου»: η Ελένη Ουράνη και η θεατρική κριτική, Σιδέρης 2019.
10. Γεωργοπούλου Ξένια
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1973. Είναι αριστούχος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, κάτοχος Master of Arts in Contemporary Practice of Shakespearean Theatre (University of Essex) και Master of Philosophy in English Literature (The Shakespeare Institute, University of Birmingham), και Διδάκτωρ Αγγλικής Φιλολογίας (Τμήμα Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης). Έχει δημοσιεύσει τα βιβλία Ζητήματα φύλου στο θέατρο του Σαίξπηρ και της Αναγέννησης (Παπαζήσης, Αθήνα, 2010 και 2020 [δεύτερη βελτιωμένη έκδοση]), The Body as Text in Shakespeare’s Plays. The Fashioning of the Sexes (Edwin Mellen, Lewiston, 2011) και Ο Σαίξπηρ οριζοντίως και καθέτως (Αιγόκερως, Αθήνα, 2019), καθώς και δεκάδες άρθρα και κριτικές βιβλίου και θεάτρου σε συλλογικούς τόμους και επιστημονικά περιοδικά κυρίως του εξωτερικού, ενώ έχει συμμετάσχει σε δεκάδες επιστημονικά συνέδρια, ως επί το πλείστον στο εξωτερικό. Ασχολείται κυρίως με τον Σαίξπηρ και το θέατρο της Αναγέννησης, και ειδικότερα με θέματα όπως τα φύλα και η ετερότητα, οι σαιξπηρικές διασκευές και οι σαιξπηρικές αναφορές στη σύγχρονη λαϊκή κουλτούρα.
11. Δαμασκηνός Μάνος
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Θεατρολόγος, απόφοιτος του Τμήματος Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών ΑΠΘ και Κάτοχος Ενιαίου και Αδιάσπαστου Τίτλου Σπουδών Μεταπτυχιακού Επιπέδου. Αριστούχος απόφοιτος του Μεταπτυχιακού Προγράμματος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών ΕΚΠΑ και νυν υποψήφιος διδάκτορας του Τμήματος. Συνεργάστηκε με την Πειραματική Σκηνή -1 του Εθνικού Θεάτρου στο πλαίσιο του θεσμού «Open Stage» (2015-2016) συμμετέχοντας στη δράση του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών ΤΘΣ με τίτλο Η ζωή μου στο θέατρο σε συντονισμό και επίβλεψη του καθηγητή Ιωσήφ Βιβιλάκη. Έχει συνεργαστεί ως θεατρολόγος στη δράση του Εθνικού Θεάτρου «Πάμε Επίδαυρο» (2015-2017), στην παράσταση Ο Γάμος του Καραχμέτη του Αλ. Παπαδιαμάντη σε σκηνοθεσία Όλιας Λαζαρίδου (2017), με το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά ως θεατρολόγος και Βοηθός Καλλιτεχνικού Διευθυντή (2019) στο εαρινό Φεστιβάλ Νεοελληνικού Έργου «Η Δυναμική του Ελληνικού Λόγου στο Θέατρο» (2018-2020). Είναι μέλος της επιστημονικής και καλλιτεχνικής ομάδας «Οθόνιον», η οποία παρουσίασε το δράμα Φιλοθέη, η Αρχοντοπούλα των Αθηνών (2019-2020) σε κείμενο-σκηνοθεσία του Ιωσήφ Βιβιλάκη και το 2021 σε πανελλήνια πρώτη τη μουσική θεατρική παράσταση Σπανός (σκην. Ι. Βιβιλάκη) στην Ιερά Μονή Δαφνίου. Συνεργάστηκε επίσης ως βοηθός σκηνοθέτη και θεατρολόγος με τον σκηνοθέτη Λεωνίδα Παπαδόπουλο στην παράσταση Τα Πουλιά (2021-2022) του Conor McPherson που παρουσιάστηκε σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
12. Διακουμοπούλου Κατερίνα
H Κατερίνα Διακουμοπούλου είναι Επίκουρη Καθηγήτρια στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, της Φιλοσοφικής Σχολής του Ε.Κ.Π.Α.. Σπούδασε στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου στη συνέχεια πραγματοποίησε και μεταπτυχιακές σπουδές. Το 2007 έλαβε το Διδακτορικό της από το Τμήμα Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου με θέμα: «Το ελληνικό θέατρο στη Νέα Υόρκη από τα τέλη του 19ου αι. έως το 1940». Έχει εκπονήσει μεταδιδακτορική έρευνα στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ έχοντας λάβει μεταδιδακτορική υποτροφία από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών, (2009-2010). Τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στο Νεοελληνικό Θέατρο με έμφαση στο Θέατρο της Διασποράς, στο Εφαρμοσμένο Θέατρο, στην Κοινωνιολογία του Θεάτρου και στην Θεατρική Παραγωγή. Ως θεατρικός συγγραφέας έχει λάβει το Γ΄ Κρατικό Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Θεατρικού Συγγραφέα του Υπουργείο Πολιτισμού το 2007 και τον Έπαινο για το θεατρικό της έργο Έως την πύλη του Φόρου από την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ της UNESCO το 2009.
13. Διαμαντάκου Καίτη
H Καίτη (Αικατερίνη) Διαμαντάκου είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου εργάζεται από το ακαδημαϊκό έτος 2004-2005. Σπούδασε στο Τμήμα Φιλολογίας, με ειδίκευση στην Κλασική Φιλολογία, και στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου και ολοκλήρωσε τις διδακτορικές σπουδές της, με υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών. Το εκπαιδευτικό και ερευνητικό της έργο, οι επιστημονικές ανακοινώσεις και δημοσιεύσεις της εστιάζονται στο πεδίο του αρχαίου, τραγικού και κωμικού, δράματος και στη νεότερη, ελληνική και παγκόσμια, πρόσληψή του από τη νεότερη θεατρική και ευρύτερη πολιτιστική σκηνή. Είναι συγγραφέας των βιβλίων Στην αρχαία κωμική ενδοχώρα. Εισαγωγή στη σημειολογία του χώρου και του χρόνου στο θέατρο του Αριστοφάνη (Εκδόσεις Καρδαμίτσα 2007), Περί τραγωδίας και τρυγωδίας. Οκτώ ερμηνευτικές διαδρομές στο τραγικό και το κωμικό θέατρο (Παπαζήσης 2007), Θεατρικές Ιστορίες του παππού Αριστοφάνη. Σκηνές πρόσληψης (Gutenberg 2021). Έχει (συν)επιμεληθεί θεατρολογικές εκδόσεις (κριτικές θεάτρου, Πρακτικά συνεδρίων), έχει συμβάλλει με κείμενά της σε εκδόσεις θεατρικών έργων και μεταφράσεων, θεατρολογικών βιβλίων και θεατρικών προγραμμάτων και έχει μεταφράσει πολλά βιβλία από τον χώρο των ανθρωπιστικών επιστημών.
14. Ζηροπούλου Κωνσταντίνα
Η Κωνσταντίνα Ζηροπούλου είναι απόφοιτος κλασικής φιλολογίας του ΕΚΠΑ, κάτοχος ΜΑ in Drama Studies του Πανεπιστημίου Essex της Μ. Βρετανίας, απόφοιτος του μεταπτυχιακού προγράμματος Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ, Υπότροφος Erasmus του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Paris III, Sorbonne Nouvelle, Διδάκτωρ Θεατρολογίας του Τμήματος Θεάτρου του ΑΠΘ (2007). Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στο δράμα και την παράσταση στους νεότερους χρόνους και ιδιαίτερα στο ελληνικό μεταπολεμικό και σύγχρονο θέατρο. Έχει δημοσιεύσει άρθρα της σε ακαδημαϊκά περιοδικά και συλλογικούς τόμους και έχει εκδώσει τα βιβλία Γιώργος Σεβαστίκογλου, Αγωνιστής του θεάτρου και της ζωής (Μεταίχμιο, 2016) και Το θέατρο του Ανδρέα Στάϊκου, Στοιχεία Ποιητικής (Σοκόλη, 2019), αντίστοιχα. Έχει διδάξει στα Τμήματα Θεατρικών Σπουδών των Πανεπιστημίων Πατρών, Πελοποννήσου και ΑΠΘ, στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Θεατρικών Σπουδών του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου, καθώς και στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών. Υπήρξε μέλος Δ.Σ. του Ελληνικού Κέντρου του International Theatre Institute από το 2004 ώς το 2010 και είναι τακτικό μέλος του International Playwrights’ Forum από το 2010, συμμετέχοντας σε επιτροπές αξιολόγησης νέων θεατρικών έργων για διεθνείς διαγνισμούς, καθώς και στη διοργάνωση συνερδρίων, αναλογίων και φεστιβάλ για την σύγχρονη δραματουργία. Από το 2020 είναι επίκουρη καθηγήτρια του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών.
15. Ιωαννίδης Γρηγόρης
Ο Γρηγόρης Ιωαννίδης είναι Aναπληρωτής Καθηγητής του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διπλωματούχος του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Η/Υ του Ε.Μ.Π. και πτυχιούχος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, με Μεταπτυχιακές σπουδές στη Φιλοσοφία των Επιστημών (King’s College, London) και τη Θεατρολογία. Διδάκτωρ του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών με διδακτορικό για το «Ξένο ρεπερτόριο και τη συμβολή του στη διαμόρφωση του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου (1945-1967)». Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τη νεότερη και σύγχρονη ελληνική δραματολογία, το ξένο ρεπερτόριο, τη χρήση νέων τεχνολογιών στη θεατρολογία. Κρατά τη στήλη της θεατρικής κριτικής στην Εφημερίδα των Συντακτών.
16. Καρρά Κατερίνα
Μέλος Ε.Ε.Π. του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών, ΕΚΠΑ από το 2020. Διδάκτωρ Θεατρολογίας (υποτροφία Ι.Κ.Υ.), πτυχιούχος του Τμήματος Θεάτρου και του Τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας, αριστούχος απόφοιτος της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης. Δίδαξε, επίσης, στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών (2016-2019). Έχει διδάξει, μεταξύ άλλων, τα μαθήματα «Η ελληνική κωμωδιογραφία στον 20ο αιώνα», «Προβλήματα και μέθοδοι ιστοριογραφίας του νεοελληνικού θεάτρου», «Εκδοτική κειµένων της ελληνικής δραµατουργίας», «Ευρωπαϊκή δραματουργία Γ΄ (1880-1940)», «Τοπική ιστορία θεάτρου». Συνεργάστηκε με τη Νέα Σκηνή του Λευτέρη Βογιατζή (2000-2002) ως υπεύθυνη παραγωγής και διοίκησης καθώς και ως επιμελήτρια ύλης σε προγράμματα κι έντυπο υλικό του θιάσου και με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος (1997-1999) ως θεατρολόγος - δραματολόγος στο Τμήμα Εκδόσεων και Δημοσίων Σχέσεων και στο Τμήμα Καλλιτεχνικού έργου και Δραματολογίου. Υπηρέτησε επί σειρά ετών ως φιλόλογος και θεατρολόγος στη Μέση Εκπαίδευση. Έχει παρουσιάσει ανακοινώσεις σε ημερίδες και συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει πραγματοποιήσει δημοσιεύσεις σε πρακτικά συνεδρίων, περιοδικά, θεατρικά προγράμματα καθώς και διαλέξεις στο πλαίσιο Μεταπτυχιακών Προγραμμάτων Σπουδών. Μεταφράσεις θεατρολογικών και φιλολογικών κειμένων της από τα αγγλικά και τα γερμανικά έχουν δημοσιευτεί σε προγράμματα θιάσων καθώς και σε αυτόνομες εκδόσεις. Τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα αφορούν την ιστορία νεοελληνικού θεάτρου με έμφαση στον 20ο αιώνα και την κωμωδία.
17. Κονομή Mαρία
Επίκουρη Καθηγήτρια του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει κάνει σπουδές εξειδίκευσης στη σκηνογραφία και ενδυματολογία (BA and MA) στο University Arts London και είναι αριστούχος διδάκτορας του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ. Eργάστηκε σε περίπου εξήντα παραγωγές σε όλα τα είδη των παραστατικών τεχνών, και τον κινηματογράφο, παρουσιάζοντας την δουλειά της σε σημαντικούς θεατρικούς οργανισμούς, σε φεστιβάλ τεχνών και κινηματογράφου, αλλά και σε ανεξάρτητα σχήματα στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Το 2015 υπήρξε συνεπιμελήτρια για το θεωρητικό τμήμα της Ελληνικής Συμμετοχής στη Διεθνή Έκθεση Σκηνογραφίας & Παραστατικών Τεχνών της Πράγας Prague Quadrennial ’15. Επίσης, επιμελήθηκε μια σειρά διαλέξεων στο Μουσείο Μπενάκη με τη θεματική ‘Site-Specifics’. Έχει πολυετή διδακτική προϋπηρεσία στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο και το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Θεατρικών Σπουδών του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου, στο Τμήμα Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, στα Πανεπιστήμια Πατρών και Πελοποννήσου, κ.ά. Τα ερευνητικά και συγγραφικά της ενδιαφέροντα περιστρέφονται γύρω από τη χωρική διάσταση της σύγχρονης σκηνικής πράξης με έμφαση στη σκηνογραφία, τις νέες χωρικές μορφές θεάτρου, τη σκηνογραφία με νέα μέσα, την περφόρμανς, τις κριτικές και διεπιστημονικές προσεγγίσεις στη σκηνογραφία-ενδυματολογία. Το 2021 κυκλοφόρησε η μονογραφία της Μοντέρνα και σύγχρονη σκηνογραφία. Oρόσημα και εξελίξεις από τις εκδόσεις Κάπα.
18. Λακίδου Ίλια
Θεατρολόγος, διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Δίδαξε Θεατρική Αγωγή στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση για 20 χρόνια (1997-2017) και συνέταξε το νέο πρόγραμμα σπουδών για τη μάθημα «Θεατρολογία» στα Καλλιτεχνικά Γυμνάσια (ΦΕΚ 166/τ.Β΄/1-2-2016). Δίδαξε (με σύμβαση Π.Δ. 407/80) μαθήματα ιστορίας της σκηνογραφίας, ιστορίας ευρωπαϊκού θεάτρου και διδακτικής του θεάτρου στα Τμήματα Θεατρικών Σπουδών των Πανεπιστημίων Πατρών και Πελοποννήσου (2003-2010). Έχει επιμεληθεί εικαστικές εκθέσεις με αποκορύφωμα την έκθεση «Ο Σπύρος Βασιλείου και το θέατρο» (Μουσείο Μπενάκη – Κτήριο Οδού Πειραιώς, 2011). Έχει συμμετάσχει με ανακοινώσεις της σε συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και μελέτες της έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά και συλλογικούς τόμους. Το 2014 εξέδωσε στα ελληνικά το έργο της Ανν Σουρζέρ (Ann Surgers) Σταθμοί της σκηνογραφίας του Δυτικού θεάτρου (Αιγόκερως), το οποίο συμπλήρωσε με το επίμετρο «Η σκηνογραφία του νεοελληνικού θεάτρου». Από το 2017 υπηρετεί ως εργαστηριακό και διδακτικό προσωπικό (ΕΔΙΠ) στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του ΕΚΠΑ. Είναι μέλος του Eργαστηρίου Έρευνας και Τεκμηρίωσης του Νεοελληνικού Θεάτρου του Τμήματος και διδάσκει μαθήματα ιστορίας της σκηνογραφίας, θεατρικής αρχιτεκτονικής και ενδυματολογίας καθώς και διδακτικής του θεάτρου. Είναι μέλος ΣΕΠ στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (Πρόγραμμα Σπουδών "Ελληνικός Πολιτισμός").
19. Λιαπής Βάιος
Ο Βάιος Λιαπής διδάσκει στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου από το 2010, έχοντας διδάξει νωρίτερα στα Πανεπιστήμια Κύπρου, Μοντρεάλ και Πατρών, καθώς και στην École Normale Supérieure (Παρίσι) ως επισκέπτης καθηγητής. Έχει διατελέσει μέλος του Ινστιτούτου Προηγμένων Σπουδών (Princeton) και υπότροφος διαφόρων ιδρυμάτων (Program in Hellenic Studies, Princeton University, Margo Tytus Summer Fellow, University of Cincinnati, κτλ). Έχει διατελέσει επικεφαλής ερευνητικών προγραμμάτων χρηματοδοτούμενων από τον ομοσπονδιακό καναδικό οργανισμό Social Sciences and Humanities Research Council και από το Ίδρυμα Έρευνας και Καινοτομίας της Κύπρου. Έχει δημοσιεύσει 3 μονογραφίες (Μενάνδρου Γνώμαι Μονόστιχοι, Αθήνα 2002· Άγνωστος Θεός, Αθήνα 2003· A Commentary on the Rhesus Attributed to Euripides, Oxford 2012), ενώ ετοιμάζει φιλολογικό υπόμνημα στους Επτά επί Θήβας του Αισχύλου για το Oxford University Press. Επίσης, έχει συνεπιμεληθεί 5 συλλογικούς τόμους σε συνεργασία με πανεπιστημιακούς από την Κύπρο και το εξωτερικό (Βρετανία, Καναδά). Πολυάριθμα άρθρα και βιβλιοκρισίες του έχουν δημοσιευτεί σε διεθνή περιοδικά (Harvard Studies in Classical Philology, Journal of Hellenic Studies, The Classical Quarterly, The Classical Review, American Journal of Philology, Transactions of the American Philological Association κτλ.), καθώς και σε συλλογικούς τόμους.
20. Μαυρολέων Άννα
Διδάσκουσα του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Δημιουργική Γραφή στην ενότητα «Θεατρική Γραφή», στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα «Ελληνικό και Παγκόσμιο Θέατρο: Δραματουργία, Παράσταση, Εκπαίδευση» του τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα «Θέατρο και Κοινωνία» του τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Επιστημονικά πεδία: Ζητήματα Πρόσληψης Αρχαίου Θεάτρου, Ιστορία Θεάτρου, Μεθοδολογία της Θεατρολογικής Έρευνας, Κοινωνιολογία Θεάτρου, Πολιτιστική διαχείριση και Επικοινωνία. Επί σειρά ετών εργάστηκε στο Κέντρο Μελέτης και Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου-Θεατρικό Μουσείο. Έχει διδάξει στο τμήμα Επικοινωνίας Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου, στα προγράμματα Δια βίου Μάθησης «Ακαδημία Πλάτωνος» και «Κωστής Παλαμάς» του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, σε δημοτικά θεατρικά εργαστήρια. Συνεργάστηκε ως σύμβουλος δραματουργίας σε επαγγελματικούς θιάσους και δημοτικά θεατρικά εργαστήρια. Συγγραφέας των βιβλίων:
• Η Έρευνα στο Θέατρο-Ζητήματα Μεθοδολογίας, Ι. Σιδέρης, Αθήνα, 2010.
• Περί Αναβίωσης – από τους αρχαίους μύθους στους μύθους της θεατρικής ιστορίας, Ι. Σιδέρης, Αθήνα, 2016.
21. Μιχαλόπουλος Παναγιώτης
Ο Παναγιώτης Μιχαλόπουλος είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος ΣΕΠ στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, στη Θεματική Ενότητα «Νεοελληνικό Θέατρο (1600-1940) και Κινηματογράφος». Σπούδασε θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο οποίο συνέχισε τις μεταπτυχιακές σπουδές του και εκπόνησε τη διδακτορική διατριβή του. Το ερευνητικό, διδακτικό και συγγραφικό έργο του εστιάζεται κυρίως στην ιστορία του νεοελληνικού θεάτρου, την ιστορία της σκηνοθεσίας, τις σχέσεις θεάτρου και πολιτικής και τις επιπτώσεις των ιστορικών γεγονότων στη σκηνική πράξη. Στο παρελθόν δίδαξε στο προπτυχιακό και μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, καθώς και σε ιδιωτικές δραματικές σχολές, εργάστηκε σε ερευνητικό πρόγραμμα της Ακαδημίας Αθηνών με θέμα τη ζωή και τη δραματουργία του Τζώρτζη Χορτάτση, ενώ ως θεατρολόγος συνεργάστηκε συστηματικά με το Αμφι-Θέατρο του Σπύρου Α. Ευαγγελάτου, το Θέατρο της Οδού Κεφαλληνίας, αλλά και με πολλούς ακόμα ιδιωτικούς θεατρικούς οργανισμούς και ΔΗΠΕΘΕ.
22. Mπλέσιος Αθανάσιος
O Αθανάσιος Μπλέσιος είναι καθηγητής Θεατρολογίας και Λογοτεχνίας στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, όπου διδάσκει από το 2003. Έχει διδάξει σε άλλα τρία ελληνικά Πανεπιστήμια κατά τη διάρκεια του 21ου αιώνα και είναι μέλος ΣΕΠ του ΕΑΠ, ενώ υπήρξε και Αναπληρωτής Κοσμήτωρ της Σχολής Καλών Τεχνών του Παν/μίου Πελ/σου από το 2018 έως το 2019. Τα αντικείμενα της ειδίκευσής του είναι το νεοελληνικό θέατρο και η νεοελληνική λογοτεχνία. Ασχολείται επίσης με τον ελληνικό κινηματογράφο. Διδάσκει νεοελληνικό και παγκόσμιο θέατρο σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο, ενώ έχει διδάξει και νεοελληνική λογοτεχνία σε μεταπτυχιακό επίπεδο. Έχει εκδώσει επτά βιβλία και έχει δημοσιεύσει δεκάδες μελέτες στα αντικείμενα της ειδίκευσής του σε επιστημονικά περιοδικά, σε Πρακτικά ελληνικών και διεθνών Συνεδρίων και σε συλλογικούς τόμους, κυρίως σε ελληνική και γαλλική γλώσσα.
23. Μπόμπας Κωνσταντίνος
Ο Κωνσταντίνος Μπόμπας, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Lille – Sciences Humaines et Sociales, είναι αναπλ. κοσμήτορας έρευνας της Σχολής Γλωσσών, Πολιτισμών και Κοινωνιών. Tο διδακτικό και ερευνητικό του έργο εστιάζεται σε θέματα νεοελληνικής λογοτεχνίας και πολιτισμού, συγκριτικής λογοτεχνίας, διαπολιτισμικότητας, πρόσληψης της αρχαιότητας στη σύγχρονη εποχή. Μελέτες του περιλαμβάνονται σε βιβλία σχετικά με τη λογοτεχνία και την πολιτισμική ιστορία (μεταξύ άλλων, Écritures grecques – Οι Ελληνικές σπουδές στην Ευρώπη) και έχει επιμεληθεί, μόνος ή σε συνεργασία, την έκδοση συλλογικών έργων (Mythes et sociétés en Méditerranée orientale – Croyances populaires, mythes et représentations en Méditerranée orientale – Από το ένα στο άλλο σύνορο. Τάσεις φυγής, λύσεις συνέχειας στον νεοελληνικό κόσμο). Μεταφράζει επίσης νεοελληνικό θέατρο στα γαλλικά (V. Kornaros, Erotokritos, συμμετοχή στη μετάφραση του R. Davreu – D. Dimitriadis, Procédures de règlement des différends, Insenso, σε συνεργασία με τον R. Davreu, – Y. Dialegmenos, Je t’embrasse la gueule, και έχει δημοσιεύσει άρθρα σχετικά με την σύγχρονη θεατρική δημιουργία («V. Novarina, D. Dimitriadis, contextualisations multiples d’un événement scénique» – «Variations gustatives mineures dans le théâtre contemporain. Perspectives méditerranéennes»). Πρόσφατες δημοσιεύσεις:
Χώροι μιας ουτοπίας, τόποι μιας πραγματικότητας (Εκδόσεις Γκοβόστη 2020).
Διηγώντας ιστορίες, ιστορώντας διηγήσεις (Εκδόσεις Γκοβόστη 2021).
24. Μπουσιοπούλου Θάλεια
Η Θάλεια Μπουσιοπούλου είναι διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Lille της Γαλλίας. Από τον Μάιο του 2020 είναι μεταδιδακτορική ερευνήτρια του Τμήματος Θεατρικών σπουδών Αθήνας και από τον Μάρτιο του 2021 εκπονεί ερευνητικό έργο στο Ερευνητικό Εργαστήριο «Θέατρο, Φιλοσοφία και Εκπαίδευση» του ίδιου Τμήματος. Διδάσκει στο Μεταπτυχιακό πρόγραμμα του τμήματος Θεατρικών Σπουδών Αθήνας από το 2020. Δίδαξε επίσης στη Σχολή Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών επιστημών του Πανεπιστημίου Lille της Γαλλίας ως λέκτορας της νεοελληνικής γλώσσας κατά το ακαδημαϊκό έτος 2015-2016. Απόφοιτος του Φ.Π.Ψ. του Πανεπιστημίου Αθήνας, πραγματοποίησε μεταπτυχιακό στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθήνας ως υπότροφος του Ι.Κ.Υ. Εργάζεται από το 2005 ως φιλόλογος στη δημόσια δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Μελέτες της έχουν δημοσιευθεί σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στον χώρο της θεωρίας και της φιλοσοφίας του θεάτρου.
25. Παντουβάκη Σοφία
Η Σοφία Παντουβάκη είναι σκηνογράφος και Καθηγήτρια Ενδυματολογίας στο Πανεπιστήμιο Aalto της Φινλανδίας. Έχει λάβει μεταπτυχιακό και διδακτορικό τίτλο στη σκηνογραφία (UAL) και εξειδίκευση στη σκηνογραφία-ενδυματολογία όπερας και μπαλέτου στη Σκάλα του Μιλάνου. Έχει υπογράψει περισσότερες από 90 παραγωγές θεάτρου, όπερας και χορού στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Απέσπασε τα βραβεία σκηνογραφίας και ενδυματολογίας στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας (2005). Έχει επιμεληθεί και σχεδιάσει πολυάριθμες εκθέσεις, μεταξύ των οποίων τη φοιτητική συμμετοχή της Φινλανδίας στην Prague Quadrennial 2015 (Χρυσό Μετάλλιο). Το έργο της έχει συμμετάσχει σε εκθέσεις στην Ευρώπη, την Αμερική και την Ασία. Είναι επικεφαλής του διεθνούς ερευνητικού δικτύου Critical Costume, Αντιπρόεδρος για θέματα έρευνας της Ενδυματολογικής Επιτροπής του Διεθνούς Οργανισμού Σκηνογράφων (OISTAT), Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Ενδυμασιολογίας και συντάκτρια του επιστημονικού περιοδικού Studies in Costume and Performance. Επιβλέπει την ερευνητική ομάδα ‘Costume in Focus’ και ήταν επικεφαλής του ερευνητικού προγράμματος Costume Methodologies (2014-2018) που χρηματοδοτήθηκε από την Ακαδημία της Φινλανδίας. Είναι κύρια επιμελήτρια του συλλογικού τόμου Performance Costume: New Perspectives and Methods (2021, με τον P.McNeil). Έχει εκτενή επιστημονική δραστηριότητα ως συγγραφέας και ως προσκεκλημένη ομιλήτρια διεθνώς.
26. Πετράκου Κυριακή
H Kυριακή Πετράκου είναι ομότιμη καθηγήτρια στο Tμήμα Θεατρικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Aθηνών. Aντικείμενο του ειδικού επιστημονικού της ενδιαφέροντος είναι το νεοελληνικό θέατρο, από τις απαρχές του (Κρητικό-Επτανησιακό) μέχρι σήμερα. Έχει διδάξει νεοελληνικό θέατρο στα πανεπιστήμια της Βιέννης και της Σιλεσίας. Έχει συμμετάσχει σε περίπου 90 συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει εκδώσει 11 βιβλία και περίπου 180 άρθρα της δοκιμιακού και (κυρίως) ερευνητικού χαρακτήρα έχουν δημοσιευτεί σε συλλογικούς τόμους και επιστημονικά περιοδικά της Ελλάδας και του εξωτερικού.
27. Πεφάνης Π. Γιώργος
Ο Γιώργος Π. Πεφάνης είναι Καθηγητής Φιλοσοφίας και Θεωρίας του Θεάτρου και του Δράματος στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Διευθυντής του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών "Ελληνικό και Παγκόσμιο θέατρο. Δραματουργία, Παράσταση, Εκπαίδευση" στο ίδιο Τμήμα, κριτικός θεάτρου στο CNN-Greece και αρθρογραφεί στην εφημερίδα Το Βήμα. Είναι σύμβουλος καθηγητής και συντονιστής στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο (προπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών: «Ελληνικός Πολιτισμός»), όπου διδάσκει ιστορία του νεοελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου από το 2008 έως σήμερα (2022) και στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου (μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών: «Στοιχεία Θεωρίας Θεάτρου), από το 2011 έως το 2013.
Επί σειρά ετών υπήρξε επιστημονικός συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, σύμβουλος δραματολογίου στο Εθνικό Θέατρο (1998-2000) και επιστημονικός συνεργάτης στο Κέντρο Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών (2000-2003), όπου είχε εκλεγεί ερευνητής (2003). Από το 1998 μέχρι το 2006 δίδαξε ιστορία και θεωρία του νεοελληνικού θεάτρου στον μεταπτυχιακό κύκλο σπουδών του Φιλολογικού Τμήματος, Τομέας Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Διετέλεσε επιμελητής έκδοσης της Παραβάσεως, του Επιστημονικού Δελτίου του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, από το 2003 έως το 2013, σύμβουλος δραματουργίας του θεατρικού οργανισμού «Ithakart» (Los Angeles, USA) και μέλος της ερευνητικής ομάδας JE 2487 (Université Paul Valéry, Montpellier, France). Είναι μέλος της Société des Études Néo helléniques (SEN) des Néo-Hellénistes des Universités Francophones (Paris, France), της International Association of Aesthetics, του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου, της Ελληνικής και της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Θεάτρου και Παραστατικών Τεχνών, της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας, της Ελληνικής Εταιρείας Γενικής και Συγκριτικής Γραμματολογίας κ.ά. Διετέλεσε διευθυντής των εκδοτικών σειρών για το θέατρο: «Θεατρική βιβλιοθήκη» των εκδόσεων «Δίαυλος», (3 τίτλοι βιβλίων), «Δράμα και δρώμενα» των εκδόσεων «Πολύτροπον», (6 τίτλοι βιβλίων). Διευθύνει τη σειρά «Θεατρικοί τόποι» και «Μεγάλοι θεατρικοί τόποι» των εκδόσεων «Παπαζήσης», από το 2006 μέχρι σήμερα (έως τώρα 45 τίτλοι βιβλίων συνολικά).
Έχει δημοσιεύσει περί τις 190 επιστημονικές μελέτες σε ελληνικά και ξένα περιοδικά, πολλές κριτικές θεάτρου στον περιοδικό (έντυπο και ηλεκτρονικό) τύπο, άρθρα, επιφυλλίδες και βιβλιοκρισίες σε εφημερίδες (Η Καθημερινή, Ελευθεροτυπία, Το Βήμα) και περιοδικά. Το έργο του συγκεντρώνει έως τώρα περί τις 1340 ετεροαναφορές. Έχει συμμετάσχει ως εισηγητής σε 85 επιστημονικά συνέδρια και έχει δώσει 45 διαλέξεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι συγγραφέας είκοσι έξι βιβλίων γύρω από το θέατρο, τη λογοτεχνία και τη φιλοσοφία, μίας ποιητικής συλλογής και δύο μεταφράσεων. Το βιβλίο του Το βασίλειο της Ευγένας, Αλεξάνδρεια, Αθήνα 2005, απέσπασε (2006) την Τιμητική Διάκριση Θεατρολογικού Συγγράμματος της Ένωσης Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών Ελλάδας. Μεταξύ των πιο πρόσφατων βιβλίων του περιλαμβάνονται τα εξής: Φαντάσματα του θεάτρου. Σκηνές της θεωρίας ΙΙΙ, Παπαζήσης, Αθήνα 2013, Η λάμψη του χρήματος στη νεοελληνική λογοτεχνία. Από την Κρητική Αναγέννηση στην αυγή του 21ου αιώνα, (επιμ.), Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη, Αθήνα 2014, Θιασώτες και φιλόσοφοι. Σκιαγράφηση μιας θεατροφιλοσοφίας, Παπαζήσης, Αθήνα 2016, Θεατρικά Bestiaria. Θεατρικές και φιλοσοφικές σκηνές της ζωικότητας, Παπαζήσης, Αθήνα 2018, Η φιλοσοφία επί σκηνής. Θεατροφιλοσοφικές εστιάσεις, (επιμ.), Παπαζήσης, Αθήνα 2019.
28. Πούχνερ Βάλτερ
Ο Βάλτερ Πούχνερ σπούδασε Επιστήμη του Θεάτρου (Θεατρολογία) στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και το 1972 απέκτησε τον τίτλο του διδάκτορα της Φιλοσοφικής Σχολής, με μια εργασία για το νεοελληνικό θέατρο σκιών. Το 1977 ανακηρύχθηκε υφηγητής, στο ίδιο Πανεπιστήμιο, με μια διατριβή για τη γέννηση το θεάτρου στον ελληνικό λαϊκό πολιτισμό. Από τότε έχει εγκατασταθεί μόνιμα στην Ελλάδα, συνεχίζει όμως να διδάσκει για 30 χρόνια στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης σε μορφή εντατικών μαθημάτων. Διδάσκει επί δώδεκα χρόνια ιστορία θεάτρου στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης. Το 1987 εκλέγεται Πρόεδρος του Τμήματος Φιλολογίας στο Ρέθυμνο. Παράλληλα διδάσκει ως επισκέπτης καθηγητής (Gastordinarius) στο Πανεπιστήμιο του Graz της Αυστρίας στην έδρα της Ethnologia Europaea (1985-86, 1988). Από το 1989 διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στην αρχή στο Τμήμα Φιλολογίας και από το 1991 στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, στο οποίο έχει διατελέσει πρόεδρος και αναπληρωτής πρόεδρος. Έχει μετακληθεί πολλές φορές ως επισκέπτης καθηγητής σε ευρωπαϊκά και αμερικανικά πανεπιστήμια. Το 1994 εκλέγεται αντεπιστέλλον μέλος της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών, το 1995 διδάσκει ως επισκέπτης καθηγητής στο Ινστιτούτο Βυζαντινολογίας και Νεοελληνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης. Το 2001 παρασημοφορείται για τις επιστημονικές του επιδόσεις με την ανώτατη διάκριση του “Αυστριακού Σταυρού Τιμής για την Επιστήμη και την Τέχνη”. Το 2002 εκλέγεται Πρώτος Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας, αξίωμα που κατέχει έως σήμερα. Το 1996/97, 1999/2000 και 2003/06 τελεί γενικός συντονιστής των Επιτροπών Κρίσεως του Α´, Β´, και Γ´ Διεθνούς Θεατρικού Διαγωνισμού του Ωνασείου Ιδρύματος. Έχει δημοσιεύσει περί τα 125 βιβλία, σχεδόν 550 μελέτες και σχεδόν 1500 βιβλιοκρισίες και βιβλιοπαρουσιάσεις (συνολικά γύρω στα 2200 δημοσιεύματα, χωρίς τα 15 λογοτεχνικά δημοσιεύματα). Χώρος των ερευνητικών του ενδιαφερόντων είναι η ιστορία και θεωρία του ελληνικού, μεσογειακού και βαλκανικού θεάτρου, η συγκριτική λαογραφία, οι βυζαντινές και νεοελληνικές σπουδές, φιλολογικά και ιστορικά θέματα, η έκδοση κειμένων, καθώς και η θεωρία του θεάτρου και του δράματος. Στις 22/11/2018 του απονεμήθηκε ο τίτλος του επίτιμου καθηγητή από το ΕΚΠΑ. Στις 14/11/2019 του απονεμήθηκε ο τίτλος του επίτιμου διδάκτορα του Τμήματος Ιστορίας & Εθνολογίας στη Σχολή Κλασικών & Ανθρωπιστικών Σπουδών του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης.
29. Ρεμεδιάκη Ιωάννα
Η Ιωάννα Ρεμεδιάκη είναι Λέκτορας στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα στρέφονται στην ενδογλωσσική μετάφραση, στην πολιτική διάσταση της αρχαιοελληνικής τραγωδίας (θέματα ταυτότητας κι ετερότητας) και στη σύνδεση θεωρίας και πράξης του αρχαίου δράματος. Υπήρξε ιδρύτρια και σκηνοθέτης της Ομάδας Ίσον Ένα, στα πλαίσια της οποίας έχει γράψει, σκηνοθετήσει και παρουσιάσει σειρά παραστάσεων στην Ελλάδα και την Ιταλία (σε θέατρα και ανοιχτούς δημόσιους χώρους), που διερευνούν θέματα ταυτότητας, διαφοράς και συλλογικού/πολιτικού χώρου.
30. Ριτσάτου Κωνσταντίνα
Η Κωνσταντίνα Ριτσάτου γεννήθηκε στο Ρέθυμνο. Είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στο Τμήμα Θέατρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου διδάσκει από το 2005. Σπούδασε Παιδαγωγικά, Φιλολογία και Θεατρολογία στην Κρήτη και τη Θεσσαλονίκη. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στην Ιστορία του νεοελληνικού θεάτρου του 19ου και του 20ού αιώνα. Έχει εκδώσει το βιβλίο «Με των Μουσών τον έρωτα…». Ο Αλέξανδρος Ρίζος Ραγκαβής και το νεοελληνικό θέατρο, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2011. Ήταν επιστημονικά υπεύθυνη του ερευνητικού έργου: Αποτυπώματα της παράδοσης στο νεοελληνικό θέατρο από τις αρχές της δεκαετίας του 1870 μέχρι τους Βαλκανικούς Πολέμους (Επιτροπή Ερευνών ΑΠΘ 2015, http://theatrokaiparadosi.thea.auth.gr/). Άρθρα και μελέτες της έχουν δημοσιευτεί σε επιστημονικά περιοδικά, συλλογικούς τόμους και πρακτικά συνεδρίων.
31. Σαμπατακάκης Γιώργος
Ο Γιώργος Σαμπατακάκης είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Θεατρολογίας (Παράσταση και Δράμα). Αποφοίτησε με “Άριστα” από το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστήμιου Αθηνών, ειδικεύτηκε στην αρχαιοελληνική τραγωδία στο Πανεπιστήμιο του Cambridge (M.Phil.) με υποτροφία του ιδίου Πανεπιστημίου και απέκτησε διδακτορικό δίπλωμα στις Θεατρικές Σπουδές από το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου με υποτροφία του Ιδρύματος Ωνάση. Ασχολείται με την Ιστορία και τη Θεωρία του Θεάτρου, τη Θεωρία της Σκηνοθεσίας και της Κριτικής, την Πρόσληψη του Αρχαίου Δράματος και προσφάτως έστρεψε το ενδιαφέρον του στην Queer Θεωρία. Έχει συμμετάσχει σε επιστημονικά συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έχει διατελέσει μέλος των κρατικών επιτροπών θεατρικών επιχορηγήσεων. Ιστοσελίδα: https://upatras.academia.edu/GEORGSAMPATAKAKIS
32. Σειραγάκης Μανώλης
Σκηνοθέτης, ηθοποιός, θεατρολόγος. Διευθύνει στο Ρέθυμνο το Φεστιβάλ Αντίβαρο και το Εργαστήριο Θεάτρου Κινηματογράφου Μουσικής του Τμήματος Φιλολογίας. Στο πλαίσιο του Εργαστηρίου εκπονείται η μαζικότερη δράση σύνδεσης του Πανεπιστημίου με το νησί που το φιλοξενεί, τα σεμινάρια διδασκαλίας ρυθμού και κρουστών με 1500 συμμετέχοντες σε τέσσερις νομούς. Εξασφάλισε το αρχείο του περιοδικού "Θέατρο" για τη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Κρήτης που ψηφιοποιήθηκε και διατίθεται ελεύθερα: https://ejournals.lib.uoc.gr/index.php/theatre. Συνεργάτης στο Grove Music Online και στο Oxford History of Jazz in Europe. Σε πανελλήνια πρώτη σκηνοθέτησε τα έργα Κωμωδία, τραγωδία μονόπρακτη του Νίκου Καζαντζάκη, Στα Όρια της Σούζαν Γκλάσπελ και Μίμος του Παντελή Πρεβελάκη. Οργάνωσε συνέδρια για την Ελληνική Οπερέτα, την Αθηναϊκή Επιθεώρηση, τη Μουσική στο Αρχαίο Δράμα και πρόσφατα τη διημερίδα με θέμα "Ο Παντελής Πρεβελάκης και το Θέατρο". Έχει εκδώσει τα βιβλία Το ελαφρό μουσικό θέατρο στη μεσοπολεμική Αθήνα 1922-1940 (δύο τόμοι, 2009) και Ναπολέων Λαμπελέτ, Ένας ανέστιος κοσμοπολίτης: συμβολή στην καταγραφή της θεατρικής του δράσης. Εντός του 2022 αναμένεται η μονογραφία του Ο Κωνσταντίνος Χρηστομάνος ως σκηνοθέτης αρχαίου δράματος. Υπεύθυνος για την Ψηφιοποίηση του Αρχείου Γιώργου Αμαργιανάκη (χρηματοδότηση Περιφέρεια Κρήτης & ΕΣΠΑ) και Ριζίτικου τραγουδιού Γιάννη Μάντακα σε συνεργασία με το Ιστορικό Αρχείο Κρήτης. Εποπτεύει επτά διδακτορικές διατριβές.
33. Ταμπάκη Άννα
Ομότιμη Καθηγήτρια θεατρολογίας - ιστορίας του θεάτρου στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ και Φιλοξενούμενη Ερευνήτρια στο Τμήμα Νεοελληνικών Ερευνών του Ινστιτούτου Ιστορικών Ερευνών, Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών. Έχει διατελέσει Διευθύντρια του ΠΜΣ του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ και Πρόεδρος του Τμήματος. Έχει εκτεταμένο και αναγνωρισμένο ερευνητικό και συγγραφικό έργο στους τομείς των πολιτισμικών επαφών και διαμεσολαβήσεων με τη Δύση και τη Νότιο-ανατολική Ευρώπη, της ιστορίας των μεταφράσεων, της ιστορίας και δραματολογίας του νεοελληνικού και ευρωπαϊκού θεάτρου. Έχει διδάξει σε ελληνικά και ξένα Πανεπιστήμια και έχει εκδώσει μονογραφίες tbc
34. Tentorio Gilda
H Gilda Tentorio διδάσκει νεοελληνική γλώσσα και λογοτεχνία στα Παν/μια Παβίας (2014-) και Μιλάνου (2018-). Το 2004 υποστήριξε τη διδακτορική της διατριβή στο Παν/μιο Τορίνου και το 2010 μια μεταδιδακτορική έρευνα στην Αθήνα (ΙΚΥ) πάνω στην παρουσία του μύθου στο σύγχρονο ελληνικό θέατρο. Μαζί με τον Θ. Γραμματά, επιμελήθηκε το μονογραφικό τόμο του περιοδικού Culture Teatrali (2014) αφιερωμένο στο Νεοελληνικό σύγχρονο θέατρο. Γράφει θεατρικές κριτικές και επιστημονικά άρθρα για το ευρωπαϊκό θέατρο, την πρόσληψη του αρχαίου μύθου στη σύγχρονη σκηνή, την κρίση και το θέατρο, το μεταμοντέρνο. Μελέτησε τα έργα των σύγχρονων δραματουργών Καμπανέλλη, Ποντίκα, Δημητριάδη, Δήμου, Μάτεσι, Νεοφύτου. Συνεργάζεται στο Eurodram, το ευρωπαϊκό δίκτυο θεατρικής μετάφρασης και μετέφρασε στα Ιταλικά (2018) το Θέλω μια χώρα του Α.Φλουράκη. Στην πρωτότυπη μονογραφία της Binari, ruote e ali in Grecia (Ράγες, ρόδες και φτερά στην Ελλάδα, 2015) ερευνά ποιήματα και πεζογραφία από τα τέλη του 19ού αιώνα έως σήμερα. Είναι πρόεδρος του Ιταλικού Τμήματος της Διεθνούς Εταιρείας των Φίλων του Νίκου Καζαντζάκη και μεταφράζει νεοελληνική λογοτεχνία (Ν. Βρεττάκο, Ν. Καζαντζάκη, Β. Βασιλικό, Χ. Χρυσόπουλο, Τ. Καραγεωργίου).
35. Τουμασάτος Ηλίας
Γεννήθηκε το 1974 στο Αργοστόλι. Απόφοιτος των τμημάτων Νομικής και Θεατρικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Δρ Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου, και MSc στην Εκπαιδευτική Ψυχολογία (Παν. Λευκωσίας). Διατέλεσε Διευθυντής της Κοργιαλενείου Βιβλιοθήκης Αργοστολίου (2000-2009), και από το 2009 έως σήμερα εργάζεται ως καθηγητής Κοινωνικών Επιστημών στο Βαλλιάνειο Γενικό Λύκειο Κεραμειών Κεφαλονιάς. Είναι μέλος του δ.σ. της Εταιρείας Κεφαλληνιακών Ιστορικών Ερευνών και έχει δημοσιεύσει βιβλία και μελέτες κυρίως γύρω από την Ιστορία του θεάτρου, της λογοτεχνίας και την κοινωνική ιστορία στα Επτάνησα.
36. Τσιντζιλώνη Στεριανή
Η Δρ. Στεριανή Τσιντζιλώνη είναι επιμελήτρια, ερευνήτρια και θεωρητικός του χορού. Διδάσκει ιστορία και θεωρία χορού σε επαγγελματικές σχολές όπως η Κρατική Σχολή Χορού και η Σχολή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, και πανεπιστημιακά τμήματα όπως το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ. Για το 2020-2021 ήταν υπότροφος του προγράμματος Επισκεπτών Καλλιτεχνών στο Κέντρο Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ (Washington, DC), guest curator της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση για το 8ο Φεστιβάλ Νέων Χορογράφων, & μέλος της επιτροπής αξιολόγησης για το χορό του Προγράμματος Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος Αrtworks 2020. Είναι απόφοιτος της Κρατικής Σχολής Χορού και του Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Κρήτης. Κάτοχος ΜΑ σε Σπουδές Χορού από το Πανεπιστήμιο του Surrey (με υποτροφία του Ιδρύματος Ωνάση) και Διδάκτωρ Θεωρίας Χορού από το Πανεπιστήμιο του Roehampton. Υπήρξε Καλλιτεχνική Σύμβουλος για το Χορό στο Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου (2016-2019) και Συνεργάτης Έρευνας και Προγραμματισμού στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας (1998-2015). Υπήρξε επίσης μέλος της Διεθνούς Επιτροπής Επιλογής χορογραφικών έργων για την εθνική Ιταλική Πλατφόρμα Χορού (NID Platform 2019), μέλος της Επιτροπής Επιχορηγήσεων Χορού του Εθνικού Κέντρου Θεάτρου & Χορού (Ε.Κ.Ε.Θ.Ε.Χ, 2008-2010) και μέλος του τομέα Χορού του Προγράμματος «Μελίνα» (Υπουργείο Παιδείας. Υπουργείο Πολιτισμού & Γ.Γ. Εκπαίδευσης Ενηλίκων). Έχει συνεργαστεί με φορείς όπως το European Dancehouse Network, το [DNA] Departures & Arrivals, το Κέντρο Μελέτης Χορού Ι.Ντάνκαν, Twixtlab και καλλιτέχνες όπως οι Ανδρονίκη Μαραθάκη, Γιάννης Μανταφούνης, Σοφία Μαυραγάνη, Αλέξανδρος Σταυρόπουλος κ.α. Κείμενά της έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και διεθνή ακαδημαϊκά περιοδικά και εκδόσεις, ενώ υπήρξε συνιδρύτρια και μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του διαδικτυακού λεξικού Manifesto Lexicon του διεθνούς οργανισμού Performance Studies International (2011-2016). Η έρευνά της μαζί με τη Δρ. Stacey Prickett (University of Roehampton) για το χορό στο Φεστιβάλ Αθηνών και την πολιτιστική διπλωματία στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου έχει υποστηριχθεί από το British Academy.
37. Φανουράκη Κλειώ
Επίκουρη καθηγήτρια Θεατρολογίας-Διδακτικής του Θεάτρου: θεωρία και πράξη, του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, σκηνοθέτις κινηματογράφου και θεάτρου, δραματουργός, performer. Το επιστημονικό και διδακτικό της έργο εστιάζει στο πεδίο του θεάτρου/δράματος στην εκπαίδευση, στην εφαρμογή των ψηφιακών τεχνολογιών στο θέατρο, στη θεατρική και δημιουργική γραφή, στη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας και γραμματείας και των ξένων γλωσσών μέσω του θεάτρου, στον σχεδιασμό αναλυτικών προγραμμάτων σπουδών μέσω των τεχνών και σε υποπεδία του εφαρμοσμένου θεάτρου. Το συγγραφικό και σκηνοθετικό της έργο εστιάζεται στο θέατρο και στον κινηματογράφο για παιδιά και ενήλικες. Έχει γράψει και σκηνοθετήσει μικρού μήκους ταινίες (Φτου!Ξελευθερία για όλους, Μήδεια κ.ά.), την μεγάλου μήκους ταινία Ξα μου (2016) και μουσικοθεατρικές παραστάσεις για παιδιά και ενήλικες. Έχει δημιουργήσει φεστιβάλ και διαδραστικά εκπαιδευτικά προγράμματα με άξονα το θέατρο στην κοινότητα, τις τέχνες και τον πολιτισμό.
